Samenvatting

Dit boek geeft een gesprek weer tussen de Franse advocate Linda Weil-Curiel en Hawa Gréou, een vrouw die veroordeeld werd voor het besnijden van meisjes. De twee tegenstandsters gaan in dialoog.

Doorheen het boek vertelt Hawa Gréou haar verhaal aan Linda Weil-Curiel. Haar getuigenis wordt aangevuld met vragen en verduidelijkingen door de advocate en met feiten, anekdotes, opmerkingen, cijfers en bijkomende informatie omtrent bepaalde elementen in de getuigenis van Hawa Gréou. Zo vertelt Hawa Gréou over de eerste keer dat ze een besnijdenis bijwoonde, de eerste keer dat ze zelf een besnijdenis uitvoerde, de culturele context in Mali en de confrontatie met de Franse cultuur. Ze heeft het ook over haar werk in Frankrijk, het gearrangeerd huwelijk met haar neef, haar relatie met hem en met haar mede-echtgenote, de structuur van haar gezin, enz.

Aan het einde van het boek geven de schrijfsters meer informatie over wat VGV precies inhoudt: de manier waarop het geslachtsorgaan van de vrouw wordt weergegeven, de prevalentie, de redenen, de strijd tegen de praktijk, enz. Bovendien wordt ook een stand van zaken geschetst en worden notities, die genomen werden tijdens het proces, weergegeven. De lezer/-es vindt ook een lijst van verenigingen die gecontacteerd kunnen worden indien men geconfronteerd wordt met VGV.  

Kritiek

De structuur van het boek is heel goed bedacht. De bijkomende informatie omtrent de getuigenis van Hawa Gréou is belangrijk en wordt op de gepaste momenten opgenomen. Het gesprek tussen Hawa Gréou en Linda Weil-Curiel is zeer interessant. Het helpt de lezer/-es om te begrijpen dat de vrouwen niet zo sterk van elkaar verschillen als op het eerste zicht lijkt. Ze hebben alleen een andere weg afgelegd. Dankzij dit gesprek worden de verschillende meningen vergeleken.

Gezien het verhaal van Hawa Gréou in de eerste persoon wordt verteld, kan de lezer/-es de feiten relativeren: dit is het verhaal van Hawa Gréou en van niemand anders. De lezer/-es krijgt een duidelijk beeld van de socio-culturele context waarin VGV in dit geval wordt uitgevoerd, maar beseft dat dit niet geldt voor alle gemeenschappen waar VGV een traditie is.

Ook het subjectieve aspect van dit boek is belangrijk: het is niet alleen een getuigenis en een opsomming van feiten, maar ook – en vooral – een pleidooi voor het afschaffen van vrouwelijke genitale verminking. Deze boodschap wordt duidelijk overgebracht.

Persoonlijke mening

Ik heb dit boek zeer sterk gewaardeerd. Het onderwerp vrouwenbesnijdenis wordt namelijk vanuit een ander standpunt bekeken: het standpunt van de besnijdster. De lezer/-es begrijpt dat ook de besnijdster het slachtoffer is van de traditie en probeert, samen met Hawa Gréou, te begrijpen waarom Hawa de praktijk verderzette. De complexiteit van de problematiek wordt weergegeven aan de hand van de complexiteit van Hawa’s verhaal.

Voor degenen die besnijdenissen uitvoeren, gaat het niet zomaar om het uitbannen van een slechte gewoonte (zoals roken, bijvoorbeeld). Het proces is zeer ingewikkeld. Het eist tijd, geduld, dialoog en empathie.